رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری

تاریخ دریافت 14/11/1394 تاریخ پذیرش 22/01/1395 چکیده پیش زمینه و هدف: دانشجویان پرستاری یکی از طبقات مؤثر در سلامت جامعه هستند و خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی می تواند به افزایش سازگاری در پذیرش مسئولیت مهم شغلی در این دانشجویان بینجامد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری تدوین گردید. مواد و روش ها: 75 نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی شیراز به طور تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن، جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران و سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار amos و spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شاخص های برازندگی مدل نشان داد که مدل پیشنهادی برازنده داده هاست (043/0 ramsea=، 98/0 gfi=، 97/0 nfi=، 91/0agfi= ). همچنین اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی معنی دار بود (41/0 beta= و 05/0 p<) و نیز اثرات غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی از طریق اهداف تبحری (39/0 data=)، اهداف رویکردی (33/0data=) و اهداف اجتنابی (31/0-data= ) معنی دار بودند. بحث و نتیجه گیری: خودکارآمدی تحصیلی هم به طور مستقیم و هم از طریق اهداف تبحری، رویکردی و اجتنابی بر سلامت عمومی اثر می گذارد. بنابراین ایجاد خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان پرستاری می تواند انگیزه درونی و حس شایستگی و درنتیجه سلامت عمومی آن ها را ارتقاء بخشد.